Stal stopowa i jej rola w wytwórstwie

Odkąd odkryto, jak unikalne właściwości można pozyskać ze stapiania ze sobą poszczególnych materiałów, techniczny rozwój naszej cywilizacji znacząco przyspieszył. Dzisiaj stopy wydają się rzeczą tak naturalną dla przemysłu, jak lekarstwa w medycynie. Zajmują istotne miejsce zarówno w użytkowaniu przetwórczym i wytwórczym, jak również w badaniach chemicznych.

Stopy metali – ogólna charakterystyka

Stopem metali zwiemy takie tworzywo, w którego skład wchodzą co najmniej dwie inne substancje, a po ich zmieszaniu ze sobą nowo powstały materiał charakteryzuje się kilkoma nowymi cechami bądź posiada wzmocnione konkretne cechy od tych, które mają składniki stopu osobno. Najpopularniejszymi, znanymi bodajże każdemu tworzywami powstającymi z procesu stapiania są brąz i stal. Pierwszy pozyskuje się z miedzi i cyny, drugi natomiast to żelazo wzmacniane węglem. Trzeba jednakże mieć w świadomości, że wielość możliwości kombinacji poszczególnych materiałów, a także proporcji między nimi jest olbrzymia. Dyscyplina stapiania metali domaga się zatem niemałej wiedzy i doświadczenia. Przy wyborze właściwego dla zastosowania stopu ważne jest dogłębne zapoznanie się ze specyfikacją danego tworzywa.

Stal stopowa

Stopy metali są kategorią materiałów posiadającą w swoim zestawie niemal wszystkie możliwe właściwości chemiczne oraz fizyczne. Jeden stop może być niesamowicie twardy, drugi odporny na bardzo wysokie temperatury, trzeci niepoddający się wpływowi powietrza i wilgoci. Z reguły własności te posiadają także składniki mieszanki, aczkolwiek w nich mogą być gorsze lub nie tak zasadnicze dla specyfiki materiału. Interesującą i równie ważną odmianą stali jest stal stopowa, czyli mix klasycznej stali i następnych dodatków stopowych w liczbie dochodzącej nawet do kilkudziesięciu procent zawartości. W grupie wyróżnia się stal stopowa 30H2N2M o wysokiej sprężystości oraz wytrzymałości przeznaczona do silnie obciążonych podzespołów.

Stal do ulepszania cieplnego

Stopy z tej grupy odznaczają się większą wytrzymałością na rozciągane, plastycznością i odpornością na pękanie przy dużych obciążeniach uderzeniowych. Dzięki ulepszaniu cieplnym, czyli połączeniu hartowania i odpuszczania jesteśmy w stanie uzyskać maksymalne wartości parametrów określających skład chemiczny danego tworzywa. Do procesu ulepszania zazwyczaj wykorzystuje się stale konstrukcyjne wyższej jakości. Metoda stosowana jest na odpowiedzialne wyroby stalowe, pracujące w warunkach ryzyka zmęczeniowego i udarowego (np. broń maszynowa czy wały okrętowe).

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here