Koszulki termokurczliwe (rurki termokurczliwe; opaski termokurczliwe) to wyroby powszechnie wykorzystywane do szeroko rozumianego izolowania, łączenia, oznaczania i zabezpieczania przewodów, kabli, muf oraz wielu innych zastosowań w przemyśle. Osłonki termokurczliwe wykorzystywane są również w sektorze budowlanym, motoryzacji, elektronice czy w motoryzacji. Czym są koszulki termokurczliwe, jak powstają, jakie mają właściwości?
Produkcja wyrobów termokurczliwych
Koszulka termokurczliwa powstaje w procesie radiacyjnej modyfikacji tworzyw sztucznych. Wyrób ten wytwarzany jest z termoplastycznego polietylenu małej gęstości (LDPE). Często opaski termokurczliwe produkowane są również z polimerów chlorowanych, poliuretanów czy politetrafluoretylenu (PTFE). Najczęściej jednak do wytwarzania wyrobów termokurczliwych wykorzystuje się kopolimery polietylenu małej gęstości.
W dalszym procesie produkcyjnym prefabrykaty są radiacyjnie sieciowane i uplastyczniane w wysokiej temperaturze. Następnie, po uformowan rurek termokurczliwych, poddaje się je zamrożeniu. Niekiedy osłonki termokurczliwe pokrywane są termotopliwym klejem, co podczas łączenia przy użyciu koszulek pozwala uzyskać o wiele trwalsze i lepiej uszczelnione połączenia.
Proces formowania koszulek termokurczliwych sprowadza się do ich tłoczenia. Inne wyroby termokurczliwe (np. mufy, kształtki, kapturki czy rozgałęźniki) wytwarzane są w procesie rozdmuchu.
Sieciowanie opasek termokurczliwych wykonywane jest przy zastosowaniu sieciowania radiacyjnego. Producenci stosują również sieciowanie chemiczne i sieciowanie silanami. Niemniej, to właśnie sieciowanie radiacyjne zapewnia największą kontrolę nad stopniem usieciowania oraz oszczędności wynikające z braku konieczności domieszkiwania polimerów.
To właśnie dzięki usieciowaniu polimerów rurki termokurczliwe uzyskują swoje właściwości pozwalające na ich powrót do pierwotnego kształtu podczas ogrzewania. Wynika to ze zjawiska tzw. „pamięci kształtu”.
W kolejnym etapie koszulki termokurczliwe ulegają formowaniu termicznemu. Dzięki temu etapowi wyroby termokurczliwe uzyskują swoje wymiary użytkowe. Samo formowanie termiczne sprowadza się do jednoczesnego ogrzewania koszulek oraz wprowadzania do ich wnętrza sprężonego powietrza, które rozdmuchuje rurki do odpowiedniej średnicy. Ostatnim etapem formowania jest schładzanie rozdmuchanej koszulki.
Zastosowanie koszulek termokurczliwych
Koszulki termokurczliwe wykorzystywane są w wielu sektorach współczesnego przemysłu. Standardowym polem eksploatacji koszulek termokurczliwych jest izolacja dielektryczna i oznaczanie układów elektronicznych i instalacji elektrycznych. Taśmy termokurczliwe stosuje się także do tworzenia połączeń przeciw wilgotnościowych izolacji technicznych.
Ze względu na właściwości uszczelniające rurki termokurczliwe wykorzystywane są także do zapewniania szczelności instalacji transportujących różnorodne media. Dobre właściwości uszczelniające sprawiają, że rurki oraz mufy termokurczliwe stosowane są do tworzenia połączeń w systemach wodociągowych oraz ciepłowniczych.
Wyroby termokurczliwe powstałe w procesie sieciowania radiacyjnego wykorzystywane są również w przemyśle medycznym, chemicznym i spożywczym. Mogą być stosowane z żywą tkanką i produktami spożywczymi, jednocześnie zapewniając wysoką odporność na termiczne procesy starzeniowe i atmosferyczne oraz cechując się doskonałą izolacyjnością dielektryczną.
